Patrząc na to, jak potoczyła się kariera Johna Goodmana, można dojść do wniosku, że im więcej lat ma na swoim koncie, tym staje się jeszcze doskonalszym artystą. Wrota do sławy otworzył mu sitcom Roseanne, za którego otrzymał statuetkę Złotego Globu. Głównym atutem Goodmana jest wszechstronność;  początkowo kojarzony głównie z kinem familijnym aktor (Monsters, Inc., Flinstonowie, Król Ralph), obecnie uważany jest za jedną z legend świata filmowego. Przez lata zmagał się z alkoholizmem i otyłością. Na szczęście Goodman postanowił z tym skończyć i dziś wygląda lepiej niż kiedykolwiek wcześniej, co roku dostarczając nam kolejne świetne i niezapomniane role.

10 Cloverfield Lane (2016)

Zaczynamy od najświeższej roli Goodmana, a mianowicie tej z 10 Cloverfield Lane, całkiem dobrze przyjętego thrillera z elementami science-fiction. Goodman wcielił się w Howarda, niezwykle interesującą i odrobinę przerażającą postać. Aktor świetnie uchwycił istotę tego bohatera, która tkwi w jego umyśle; to nie jest jedna z tych zero-jedynkowych postaci, jak można na początku zakładać. Fani Goodmana po seansie z krewnym Cloverfielda od razu krzyknęli chórem, iż to kreacja, która w końcu może przynieść chociaż upragnioną nominację do Oscara dla ich ulubionego aktora – niestety, na to się nie zapowiada.

Na zawsze (1989)

Przez wielu uważany za najgorszy film Spielberga, choć nie do końca słusznie. Melodramat Na zawsze opowiada historię ducha świeżo zmarłego pilota, który wraca na ziemię ze specjalną misją. Sukces serialu Roseanne otworzył Goodmanowi drzwi do głównych ról w filmach pełnometrażowych i ta w Na zawsze była jednym z pierwszych takich sprawdzianów. Aktorsko wykazał się dużymi umiejętnościami zarówno komediowymi, jak i dramatycznymi, będąc mocnym punktem produkcji i wcale nie ustępując talentem występującym tam także: Richardowi Dreyfussowi czy Audrey Hepburn.

Trumbo (2015)

Nie mogę zacząć inaczej - Trumbo w naszym pięknym kraju nie miał nawet swojej premiery kinowej. Wielka szkoda, gdyż to zaprawdę solidna produkcja, opowiadająca ciekawą historię scenarzysty Donalda Trumbo. W produkcji wystąpił nie kto inny, jak bohater tego artykułu. Może i epizodyczna rola Franka Kinga nie należy do najdłuższych, jednak zapada w pamięć natychmiastowo. Nerwowy, ale twardo stąpający po ziemi szef wytwórni filmowej to drugi najjaśniejszy punkt filmu – zaraz po nominowanej do Oscara kreacji Cranstona.

Barton Fink (1991)

Druga (i nie ostatnia) produkcja, przy współudziale Goodmana z braćmi Coen i tytuł z rodziny tych, które powinno się przynajmniej kojarzyć. Z pozoru prosta historia z minuty na minutę przybiera coraz mroczniejszy i bardziej niepokojący ton. Pierwsze skrzypce gra dwójka głównych aktorów – John Torturro i John Goodman. Postać Goodmana, Charlie, została napisana przez Coenów specjalnie dla niego, ze względu na jego sympatyczny wygląd. Ci, którzy znają film, wiedzą, że to był strzał w dziesiątkę. Goodman znowu tworzy postać zaskakującą i intrygującą.