fot. Warner Bros.

Harry Potter pozostaje niezwykle popularną serią nie tylko wśród najmłodszych, ale także dorosłych, którzy wyrośli na przygodach dorastającego wraz z nimi bohatera. Fabuła skupia się na tytułowym Harrym, który w wieku 11 lat dowiaduje się, że podobnie jak jego zmarli rodzice, jest czarodziejem. Wkrótce potem rozpoczyna naukę w Hogwarcie, który jest częścią świata pełnego magii, eliksirów, zaklęć i fantastycznych stworzeń. 

W 3. części serii bohaterowie poznają jedno z najbardziej przerażających stworzeń istniejących w tym świecie, czyli dementora, który żywi się poprzez wysysanie szczęścia i dobrych uczuć z otoczenia. Na co dzień dementorzy pełnili funkcję strażników Azkabanu, czyli więzienia dla czarownic i czarodziejów, ale gdy Harry pobierał nauki w trzeciej klasie Hogwartu, zostali oddelegowani także do pilnowania terenu szkoły zgodnie z zarządzeniem Ministerstwa Magii. 

Zobacz także:

-

Harry Potter i więzień Azkabanu: rzeczy, których możesz nie wiedzieć, jeśli widziałeś tylko film

-

Harry Potter i więzień Azkabanu: najlepsze fancasty Huncwotów. Kogo fani widzieli w rolach Syriusza, Lupina czy Jamesa?

Harry Potter – czym jest patronus?

Jedyną obroną przed dementorami jest zaklęcie Expecto Patronum. To rodzaj zaawansowanej magii, która nie była standardowo uczona w Hogwarcie. Aby stworzyć patronusa, trzeba było skupić się na swoim najszczęśliwszym wspomnieniu. Harry, który miał za sobą liczne traumatyczne przeżycia, był wyjątkowo podatny na działanie dementorów, dlatego Remus Lupin nauczył go tego zaklęcia, aby mógł się przed nimi bronić. 

Sam patronus jest formą pozytywnej energii, która materializuje się pod postacią srebrzysto-białego obłoku. Najczęściej przybierał on formę zwierzęcia, które pełniło funkcję strażnika. Niektórzy celowo decydowali się ukrywanie formy swojego patronusa, by nie zdradzać swoich sekretów. Umiejętność wyczarowania patronusa była uznawana za oznakę potężnej magicznej mocy. 

Harry Potter – jakie patronusy pojawiają się w filmach? 

Poza patronusami znanymi z filmów, książki ujawniają formy tego zaklęcia jeszcze dla kilku bohaterów:

• patronusy Freda i George'a Weasleyów przybierają formę srok, które reprezentują inteligencję i ciekawość;
• patronusem Albusa Dumbledore'a jest feniks, który reprezentuje moc, mądrość, siłę i samotność;
• patronus Arthura Weasleya przybiera formę łasicy, która z jednej strony nawiązuje do jego nazwiska (ang. weasel), a z drugiej symbolizuje inteligencję i nieustępliwość;
• gdy Tonks zakochuje się w Remusie, jej patronus przybiera formę wilka, co jest potwierdzeniem, że zwierzęca forma patronusa może się zmieniać na przestrzeni życia;
• patronus Minerwy McGonagall natomiast ma formę kota, który przypomina jej postać jako animaga. 

Jeśli przeglądacie ten artykuł na smartfonie to pamiętajcie o tym, żeby kliknąć w galerię – rozwiną się wtedy pełne zdjęcia i ich opisy.

fot. Warner Bros.