W rolę głównego bohatera wciela się fenomenalny Matthew MacFayden. Jego bohater jest idealistą, polega na etyce i prawych rozwiązaniach, które mają na celu dojście do prawdy. Pomaga mu sierżant Bennett Drake (w tej roli Jerome Flynn), który jest nie tylko brutalny, ale również bardzo lojalny, jeśli chodzi o swojego szefa. Trio uzupełnia Amerykanin – kapitan Homer Jackson, który jest zarówno byłym lekarzem wojskowym, jak i członkiem oddziału Pinkertona, którego wiedza medyczna nieraz pomaga rozwiązać bohaterom kolejne sprawy.

Trzeba dodać, że badane morderstwa są wyjątkowo brutalne, a zarazem ukazane w cudownie klimatyczny sposób z domieszką wiktoriańskiej atmosfery. Mimo to strach, jaki zapanował na ulicach Whitechapel, sprawił, że zarówno detektyw Abberline, jak i dziennikarz Fred Best przypisują je Kubie Rozpruwaczowi. Dlatego zadaniem inspektora Reida jest patrzenie na każdą ze spraw w obiektywny sposób oraz – przy pomocy wiedzy Jacksona – dojście do prawdy: do tego, kto naprawdę jest mordercą. Abberline'a prześladuje bowiem nieustannie widmo zbrodni Rozpruwacza, Best natomiast chce sprzedać sensacje, nie bacząc na koszty, jakie będzie musiał ponieść.

Umieszczenie akcji po kluczowych wydarzeniach związanych z Rozpruwaczem było zabiegiem genialnym. Każda z kolejnych zbrodni pokazuje, że choć nie miała z nim nic wspólnego, to jednak strach, jaki zasiał w ludziach, oraz widmo powrotu mordercy oddziałują nie tylko na zwykłych obywateli, ale również na policję. Ale nie jest to jedyna rzecz, jaka będzie prześladować naszych bohaterów. Bo choć na pierwszy rzut oka każdy z nich wydaje się odrębną jednostką, to jednak mają ze sobą więcej wspólnego, niż mogłoby się wydawać. Wszystkich prześladuje widmo przeszłości i każdy z nich stara się uciec jak najdalej od bólu, jakiego im ona przysparza. Milczenie, alkohol, przemoc – to tylko niektóre ze sposobów na to, by uniknąć konfrontacji z problemami.

Im bardziej zbliżamy się do finału serii, tym więcej dowiadujemy się na temat historii naszych bohaterów, niemniej jednak to historia Drake'a wydaje się najbardziej łamiąca serce. O ile strata córki przez Reida w pewien sposób usprawiedliwia jego dalsze poczynania, to większy wpływ wywarła na jego żonę aniżeli na niego. Widzimy, że pogodził się z jej stratą, podczas gdy przeszłość Bennetta nie opuszcza go nawet na krok. Dodatkowo nieszczęśliwie zakochuje się w Rose, dla której stara się zmienić, co tylko pokazuje, jak bardzo jego postać jest złożona i że pod maską nieokrzesanego weterana wojny kryje się dobro i wrażliwość.

Ale Ripper Street to nie tylko opowieść o naszym trio; to także serial o silnych kobietach, które muszą radzić sobie w brutalnym XIX-wiecznym Londynie. Zarówno Long Susan, jak i Rose każdego dnia muszą zmagać się z okrucieństwem i przeciwnościami losu, ale na każdym kroku udowadniają, że w świecie, w którym trzeba walczyć o byt, znajdzie się również miejsce na marzenia. Z pozoru mogłoby to wypaść bardzo stereotypowo, ale nie zapominajmy, że to produkcja BBC, w której nie ma miejsca na schematy, a postacie, nawet te drugoplanowe, są bardzo wyraziste.

Ripper Street jest serialem wyjątkowym. Każdy odcinek zachwyca pod względem wizualnym, każde z ujęć jest doprowadzone do perfekcji, całość jest fantastycznie napisana i zagrana. Razi jedynie polski tytuł nadany przez dystrybutora, bo choć widmo, że motyw zbrodni Kuby Rozpruwacza nieustannie przewija się przez cały sezon, to twórcy skupiają się na zupełnie innych aspektach tej historii, nie robiąc z niej głównego wątku. Tak naprawdę odcinek finałowy spina wszystko w jedną całość, zostawiając otwartą furtkę dla zupełnie nowej opowieści, która – jak już się przekonałam – będzie równie fascynująca.