Och, Superwoman. Praca z tobą była tak dziwną przygodą. Miałem olbrzymie nadzieje związane z tym projektem - kreśliłem rozpisane na jakieś 2 lata historie z Laną, Lois, Steelem, Natashą, Traci (Thirteen - przyp. aut.), Lexem i resztą bandy. Były tam miłosne trójkąty i uzależnienie od narkotyków, zgłębienie tematyki kobiecej, przyjaźni, budowania sojuszy i ich przecinanie się z problematyką rasową i klasową. Walka rodzeństwa, przypisywanie sobie czyichś zasług, cena zemsty, rozkwitający związek LGBT, panika i lęki (mające odbijać moje własne doświadczenia), pamięć, strata, żałoba, a nawet ta dziwaczna relacja między Atomic Skullem a Bizzaress (uwielbiałem ich!) i jeszcze więcej. (...)

Niestety, moje własne zawirowania kreatywne i osobiste, przeplatane zakulisowym zamieszaniem/bitwami i nakładanie się tej historii na kontinuum w uniwersum Supermana, co sprawiło, że kilka moich wątków stało się niekanonicznymi, zanim zostały ukończone (i uwaga od zwierzchników, że musimy odwoływać się bardziej do wyborców Trumpa), po prostu mnie wykończyły.