Twórcy The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom: nie chcieliśmy ograniczać graczy [WYWIAD]

Jak tworzyło się grę w czasie pandemii koronawirusa? Dlaczego mapa przypomina tę z Link to the Past z 1991 roku? Tomomi Sano, Satoshi Terada i Eiji Aonuma opowiedzieli nam o pracy nad Echoes of Wisdom.

Autopromocja

Autopromocja

Reklama

Paweł Krzystyniak wczoraj o 13:10

Tagi: The Legend of Zelda

Paweł Krzystyniak wczoraj o 13:10

Tagi: The Legend of Zelda

fot. Nintendo

Reklama

Mieliśmy okazję spotkać się online z twórcami The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom – Tomomi Sano, Satoshim Teradą oraz prawdziwą legendą branży gier, Eijim Aonumą. Reprezentujący Nintendo i studio Grezzo goście odpowiadali na pytania zgromadzonych dziennikarzy dotyczące tej nietypowej odsłony cyklu. Nietypowej, bo stawiającej na Zeldę w roli głównej oraz diametralnie inną rozgrywkę – tym razem skupioną przede wszystkim na możliwości przywoływania tytułowych Ech przedmiotów i przeciwników.

fot. Nintendo

Poznaliśmy powody, jakie stały za zleceniem zadania stworzenia zupełnie nowej odsłony serii studiu Grezzo, które wcześniej pracowało nad remake'ami i remasterami. Wiązało się to z pewnymi wyzwaniami – w tym z koniecznością pracy podczas pandemii koronawirusa.

Prace nad grą miały miejsce w czasie pandemii COVID-19, co sprawiało, że trudno było się spotykać i organizować zebrania. Musieliśmy wymyślić, jak poradzić sobie z komunikacją i tworzeniem gry na odległość.

Jeśli chodzi o zawartość gry, jednym z kluczowych elementów, który zdecydowaliśmy się na wczesnym etapie, była koncepcja wykorzystywania Ech. To była istotna część rozgrywki, którą chcieliśmy wprowadzić, ale potrzebowaliśmy czasu, by upewnić się, że będzie to w grze płynnie działać – wyjaśnił Satoshi Terada ze studia Grezzo.

Deweloperzy nie byli jednak pozostawieni sami sobie i przez cały czas – już od pierwszych, najwcześniejszych etapów produkcji – współpracowali z Nintendo. Tak mówił o tym Terada:

Dzieliliśmy się z Nintendo pomysłami i propozycjami, a następnie omawialiśmy szczegóły. Nawet jeśli mieliśmy bardzo proste, prototypowe wersje, to pokazywaliśmy, jak to działa. W największym skrócie: proces ten polegał na testowaniu różnych rozwiązań i sprawdzaniu, co działało w praktyce.

Oczywiście zespół miał pewne obawy związane z nowym rozdziałem w historii tak popularnej marki.

Przed dołączeniem do Nintendo, byłam fanką Zeldy. Początkowo czułam się więc nieco przytłoczona. Nie byłam jednak w tym sama. Było wielu współpracowników, a wszyscy okazali się dobrymi kolegami i rzetelnymi pracownikami – wyjawia Tomomi Sano.

Ciążące na nas oczekiwania były ogromne, a ja miałem wiele obaw. Zelda ma wielu fanów (sami zresztą nimi jesteście). Martwiłem się, czy nasza gra spotka się z ich akceptacją – dodaje Terada.

Eiji Aonuma wyjaśnił, że Echoes of Wisdom powstało po tym, jak spodobał mu się charakterystyczny styl w remake'u Link's Awakening. Przypomnijmy, że cały świat w tej grze przypomina makietę, a obiekty, przeciwnicy czy sojusznicy – zabawki.

Grezzo zmieniło grę 2D w 3D [chodzi o remake Link's Awakening – przyp. red.]. Postawiło na nową, unikaną formę wizualną. Bardzo mi się to spodobało i uznałem, że szkoda byłoby na tym poprzestać. Dlatego też poprosiłem ich o stworzenie zupełnie nowej Zeldy w podobnym stylu. Tak rozpoczęły się prace nad Echoes of Wisdom.

W grze można zdobyć aż 127 różnych Ech, które księżniczka Zelda może przywołać, by uzyskać wsparcie w walce z przeciwnikami lub przy rozwiązywaniu zagadek. Podejrzewałem, że zadbanie o odpowiedni balans zabawy musiało być sporym wyzwaniem, więc postanowiłem zapytać twórców, jak dokładnie to wyglądało. Satoshi Terada wyjaśnił, że mieli ciekawe podejście – zależało im na tym, by gracze mogli wykonać określone czynności, ale nie wnikali, jak będą to robić.

W grze jest naprawdę dużo różnorodności, jeśli chodzi o Echa. Faktycznie ciężko było przewidzieć, jak gracze będą z nich korzystać i się nimi bawić. Dlatego też skupiliśmy się na celach, takich jak dotarcie na jakąś wysokość, naciśnięcie określonego przeciwnika czy pokonanie wroga. Sam proces zostawialiśmy w rękach graczy. Nam zależało tylko na tym, by dało się to zrobić i żeby gra się przy tym nie psuła. Początkowo myśleliśmy, że ciężko będzie to zbalansować, ale z takim podejściem okazało się to łatwiejsze, niż myśleliśmy.

Pozostawienie tak dużej swobody w rękach graczy mogło wiązać się z pewnymi trudnościami, w tym tymi związanymi z technologią i potencjalnymi błędami. Twórcy nie chcieli jednak rezygnować ze swobody. Jak powiedział nam Terada: "Od samego początku założyliśmy, że nie będziemy ograniczać graczy". Wyjątkiem były te sceny, które były istotne z punktu widzenia historii.

Pewne ograniczenie jednak w grze się pojawiło. Mowa o walce przy pomocy miecza i tarczy, co możliwe jest tylko po aktywacji specjalnej zdolności, która zużywa energię. Tomomi Sano wyjaśniła, że miało to na celu zachęcenie do korzystania z głównej mechaniki, czyli Ech.

Nie chcieliśmy, żeby gracze ciągle korzystali z miecza i tarczy. Przy zmianie głównej postaci z Linka na Zeldę zdecydowaliśmy, że używanie miecza będzie czymś w stylu specjalnego ruchu. Dlatego też wymyśliliśmy Swordfighter Form. (...) Link jako przeciwnik nie był czymś zupełnie nowym, doszliśmy więc do naturalnego wniosku, że Zelda powinna odblokować tę umiejętność właśnie przez walkę z Linkiem.

Choć w grze jest mnóstwo przeróżnych Ech, to jedno cieszy się szczególną popularnością wśród graczy. Mowa o... łóżku, które może służyć jako prowizoryczna platforma, osłona przed wrogimi pociskami, a także okazja do szybkiego odnowienia zdrowia. Zapytałem twórców o to, czy spodziewali się, że gracze będą tak często przywoływać ten przedmiot.

Spodziewaliśmy się tego. Deweloperzy również często korzystali z tego przedmiotu, więc podejrzewaliśmy, że tak będzie. Mimo że jakoś specjalnie nie wspominaliśmy o możliwości odnawiania zdrowia na łóżku w samej grze, to widziałem, że gracze bardzo chętnie z tego korzystali, często w zaskakujących miejscach – wyjawił Terada.

Obecna na spotkaniu dziennikarka włoskiego "Corriere della Sera" zauważyła, że mapa w Echoes of Wisdom przypomina tę z Link to the Past. Okazuje się, że nie jest to przypadkowa zbieżność. Początkowo planowano stworzenie sequela do produkcji z 1991 roku i dopiero na etapie prac zdecydowano się na wprowadzenie zmian, takich jak umieszczenie Zeldy w centrum opowieści i postawienie na Echa. Mapa nie jest natomiast jedynym znajomym elementem. W grze pojawiają się też przedstawiciele dawno niewidzianych w serii ras, takich jak River Zora czy Deku Scrubs.

Najpierw podejmowaliśmy decyzje dotyczące rozgrywki i konkretnych lokacji. Gdy już je wybraliśmy i mieliśmy lokacje związane na przykład z wodą i lasem, to wybieraliśmy konkretne rasy – River Zora i Sea Zora w miejscach z wodą, a Deku Scrubs w lesie. Grezzo pracowało też nad remakiem Majora's Mask, w którym te rasy występowały. Chcieliśmy wprowadzić je w sensowny sposób do naszej gry – wyjaśnia Sano.

Nowe zagrożenie, szczeliny, które rozprzestrzeniają się po Hyrule, Eiji Aonuma przyrównał do choroby, która stopniowo pochłania kolejne lokacje. Dodał też, że obecny w grze alternatywny świat (tutaj nazwany Still World) to motyw często pojawiający się w serii Zelda. Wcześniej mieliśmy z nim do czynienia z w Link to the Past czy Twilight Princess.

The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom dostępne jest na konsoli Nintendo Switch. Jeśli jeszcze nie graliście w tę produkcję, to więcej na jej temat możecie dowiedzieć się z naszej recenzji. A jeżeli macie tę przygodę za sobą, to być może powyższy tekst zachęci Was do ponownego podejścia. Jak powiedział nam Aonuma-san: "Podczas prac ukończyłem tę grę osiem razy. Za każdym razem stosowałem inne podejście i odkrywałem coś nowego".