Kumonosu-jô

Mistrzowska adaptacja Makbeta, którego Akiro Kurosawa osadził w średniowiecznej Japonii. Dodatkowo całość została zrealizowana w stylu japońskiego teatru no, stojącego nieco w opozycji do wiktoriańskiej tradycji. Dzięki temu powszechnie znana historia może wybrzmieć z zupełnie innej, ale równie mrocznej perspektywy. Na szczególną uwagę zasługuje odtwórca głównej roli, Toshiro Mifune, który nadał postaci Makbeta ogromnej ekspresji i głębi.

Rashomon

Film przedstawia widzianą z perspektywy czterech osób napaść na samuraja i jego żonę. Ukazywane kolejne wersje uczestników i świadka różnią się na tyle, by sprowokować widza do zadania sobie pytań: "Czym jest prawda?" oraz "Czy istnieje coś takiego jak prawda?". Akira Kurosawa wchodzi głęboko w strukturę myślenia ludzkości, ukazując jej słabości i wskazując problemy z niej wynikające. Kino trudne, wymagające, ale piekielnie dobre.

Harfa birmańska

Harfa birmańska to opowieść o żołnierzu, którego kompania trafia do niewoli, a on sam zostaje wysłany na misję, by przekonać inny batalion do kapitulacji. Po nieudanym zadaniu porzuca wszystko, by wędrować przez kraj jako mnich grzebiący setki poległych podczas II wojny światowej. Film ten to nic innego, jak antywojenny manifest pokazany bez epickich scen bitewnych, ale przez poetycką historię, w której główną rolę gra tytułowa birmańska harfa.

Bunt

To kolejne dzieło osadzone w średniowiecznej Japonii, gdzie samuraj buntuje się przeciwko woli swego Szoguna i zamiast samobójstwa wybiera walkę z nierównym systemem. Film porusza problemy dyktowanego kodeksu samurajów, który bezrefleksyjnie stosowany, mógł zaprzeczać swym rzeczywistym wartościom, takim jak godność i honor. Wielkością obrazu Masakiego Kobayashiego jest jego ponadczasowa uniwersalność ukazująca słabości narzucanych ograniczeń, zarówno społecznych, jak i politycznych.

Okuribito

Po utracie pracy wiolonczelista postanawia sprzedać ukochany instrument i powraca do rodzinnego miasteczka. Znajduje pracę w zakładzie pogrzebowym i zostaje osobą składającą ciała do trumny (tzw. nokanshi). Pomimo nieprzychylnej opinii otoczenia nowe zajęcie i rola rytualnego strażnika bram śmierci pozwala mu zrozumieć piękno życia. Pożegnania to delikatna i wzruszająca opowieść o życiu i śmierci, która w 2009 roku otrzymała Oscara z najlepszy nieanglojęzyczny film, zwyciężając z równie doskonałym Walcem z Baszirem.

Shichinin no samurai

To wybitny dramat samurajski, który często określany jest jako najwybitniejsze dzieło Akiry Kurosawy. Prosta, wydawałoby się, historia o chłopach wynajmujących roninów do obrony przed bandytami przedstawiona jest jako perfekcyjnie nakręcone, choć surowe kino przygodowe. Jego największą wartością jest niezwykle realistyczne ukazanie XVI-wiecznej Japonii ze wszystkimi ciążącymi nad nią problemami.