Kate Walker: Opowieść o serii Syberia i jej niezapomnianej podróży

Co jakiś czas na rynku gier pojawia się tytuł, który natychmiast zdobywa serca graczy, recenzentów i twórców, a z biegiem czasu zyskuje status legendarnego. Taką produkcją stała się seria Syberia. Po 13 latach oczekiwania fani w końcu doczekali się kontynuacji przygód Kate Walker. 13 lat to jednak spory okres – czy miejsca takie jak Valadilene, Volarberg czy Jukol są wam znane? Jak zaczęła się ta niezwykła historia?

Anna Voralberg, właścicielka fabryki automatów, zmarła w wieku ponad 80 lat. Miała właśnie sprzedać swoje przedsiębiorstwo, a prawniczka Kate Walker z firmy Marson & Lormont miała doprowadzić do finalizacji transakcji z amerykańskim koncernem Universal Toy Company. Kate szybko zorientowała się, że zadanie nie będzie ani łatwe, ani szybkie. Po przyjeździe do Valadilene, w pobliżu francuskich Alp, pierwszym widokiem, który ją przywitał, był pogrzeb Anny Voralberg. Co więcej, notariusz ujawnia, że Anna miała brata – Hansa, który jest jedynym spadkobiercą fabryki. Teraz wystarczy skontaktować się z nim, ale Hans znajduje się na Syberii.

Po przeprowadzeniu krótkiego śledztwa w domu Voralbergów Kate odkrywa, że Hans uciekł z domu w wieku 18 lat, a jego ojciec upozorował jego śmierć. Ważną wskazówkę przynosi pozytywka. W dzieciństwie Hans i Anna trafili na jaskinię Jukoli, plemienia Eskimosów. Hans, próbując sięgnąć po lalkę mamuta, upadł i uderzył się w głowę, co zatrzymało rozwój jego umysłu na poziomie 10-latka. Od tego momentu mamuty i Syberia stały się jego obsesją. Pomimo opóźnienia rozwojowego, nie stracił talentu do tworzenia niezwykłych wynalazków. Kate poznaje jedną z jego maszyn w fabryce – Oskara, najbardziej zaawansowanego (i najbardziej biurokratycznego) automatu-maszynistę. Odkrywa również inny fascynujący wynalazek – nakręcany pociąg.

Z pomocą Oskara Kate wyrusza w podróż w poszukiwaniu Hansa Voralberga. Pierwszym przystankiem jest niemieckie miasteczko Barrockstadt, znane z uniwersytetu i ogromnego ogrodu botanicznego. W Barrockstadt Kate zdobywa więcej informacji o Syberii i Hansie. Okazuje się, że plemię Jukoli oswoiło mamuty, co pozwoliło im przetrwać do dziś. Choć Hans nigdy nie był oficjalnym studentem uczelni, brał udział w wykładach, a jego wynalazki, w tym estrada przed uczelnią, stały się jednym z symboli tego miejsca. Po naprawieniu uszkodzonego wynalazku, Kate rusza w dalszą drogę.

Kolejny przystanek to Komkolzgrad – surowe, komunistyczne miasteczko kopalniane, pełne symboli reżimu. Tam Kate napotyka kolejne trudności. Po naprawieniu pociągu Oskar zostaje napadnięty, a jego dłonie skradzione przez byłego dyrektora miasteczka, Siergieja Borodina. Borodin żąda, by Kate sprowadziła do niego Helenę Romańską, byłą śpiewaczkę operową, którą niegdyś darzył obsesją. Z pomocą Borysa Charowa, alkoholika i nieudanego astronauty, Kate udaje się do Aralbad, gdzie znajduje Helenę. Po pomocy w odzyskaniu głosu, Kate odkrywa kolejny element układanki. Po dramatycznym występie operowym, Siergiej próbuje uwięzić kobiety, ale udaje im się uciec, kontynuując podróż w stronę Syberii.

W końcu, w tym ostatnim etapie, Kate spotyka Hansa Voralberga. Hans okazuje się być dokładnie tym, co opisano – cichym, spokojnym, prostym człowiekiem, zafascynowanym Syberią. Nie interesuje go transakcja dotycząca fabryki automatów; podpisuje umowę bez wahania. To, co naprawdę go pochłania, to fakt, że pociąg, którym podróżuje Kate, zabierze go na kolejną podróż. Zwraca się do Kate z pytaniem, czy dołączy do niego w tej wyprawie, ale ona uprzejmie odmawia. Dopiero na pokładzie samolotu, który miał zabrać ją do Nowego Jorku, Kate podejmuje szaleńczą decyzję. W ostatniej chwili rzuca się w pościg za pociągiem, wyruszając w nieznane z Hansem i Oskarem. Jej decyzja nie jest przypadkowa – dojrzewała przez całą podróż, w rozmowach z szefem, matką, chłopakiem i przyjaciółką.

Dwa lata później ukazuje się kontynuacja, Syberia II, która zaczyna się dokładnie tam, gdzie zakończyła się pierwsza część. Choć nie jest tak kultowa jak pierwsza, darzę ją większą sympatią, przede wszystkim dzięki pierwszej lokacji – miasteczku Romansburg. To tutaj śledzimy historię Kate, Hansa i Oskara przez znaczną część gry. Bohaterowie podróżują przez coraz zimniejsze tereny Rosji, gdzie potrzebują zapasów węgla. W międzyczasie dowiadujemy się, że kancelaria, w której pracowała Kate, wynajęła detektywa, aby ją odnaleźć. Podkradając benzynę od Ivana i Igora, Kate udaje się uruchomić maszynę węglową. Niedługo potem stan zdrowia Hansa gwałtownie się pogarsza, a jedyną nadzieją na jego ocalenie są mnisi z pobliskiego klasztoru. Kate, wykorzystując spryt, przekonuje staruszka o pomoc.

Rosyjski patriarcha okazuje się jednak mało pomocny, skreślając szanse Hansa na przeżycie. Nadzieja powraca, gdy pojawia się medycyna Jukoli, a zakonna biblioteka zawiera cenne informacje. Po wyzdrowieniu staruszki, bohaterowie nie mogą opuścić klasztoru w spokoju – głowa zakonu stara się ich zatrzymać, ale udaje im się uciec, zjeżdżając na trumnie w dół zbocza. Wydaje się, że nic gorszego już się nie wydarzy, aż do momentu, gdy Igor i Ivan porwą pociąg! Kiedy Kate naprawiała mechanizm w Romansburgu, ci dwaj porwali pociąg, zabierając ze sobą Hansa i Oskara. Z pomocą Youkiego, dziwnego zwierzaka, Kate wyrusza w pościg na maszynie przypominającej drezynę. Po intensywnej gonitwie udaje jej się dogonić pociąg.

Na pokładzie znajduje jednak tylko Oskara, z którym wyrusza dalej. Docierają na koniec torów, gdzie stoi ogromny posąg mamuta. Kate odkrywa wioskę legendarnych Jukoli, miejsce równie tajemnicze, co fascynujące. Po odnalezieniu Hansa okazuje się, że ten znowu jest bliski śmierci. Z pomocą Oskara, który poświęca swoje życie, by użyczyć ciała swojemu twórcy, Hans i Kate wypływają statkiem z wioski Jukoli. Dotarli do mistycznej wyspy – Syberii. Po uruchomieniu wielkich trąb, pojawiają się mamuty, a Hans wsiada na grzbiet jednego z nich. Kate patrzy wzruszona na oddalającego się przyjaciela…