fot. Prime Video

Twórcy Reachera zaserwowali nam ten odcinek w odpowiednim momencie, ponieważ widzowie muszą poznać kontekst fabularny i motywacje postaci. Wiemy, że głównego bohatera łączy przeszłość z Xavierem Quinnem. Wyjaśnienie tego jest ważne, bo podkreśla ładunek emocjonalny mężczyzny i pokazuje, że niektóre jego decyzje mogą być nierozważne. Sprawa jest bardzo osobista, co nadaje charakter trzeciemu sezonowi. To było potrzebne, bo twórcy podkreślili stawkę wydarzeń.

Ten odcinek jest tak naprawdę trudny w ocenie, ponieważ pod kątem gatunkowym jest jak podróż przez listę rzeczy do odznaczenia. Krok po kroku dostajemy wszystko, czego się spodziewaliśmy, więc nic nas nie zaskakuje. Czy te oczywiste etapy są wadą? Czy to sprawia, że czwarty odcinek jest zły? Teoretycznie nie, bo twórcy znają się na swojej robocie, potrafią sprawnie operować schematami i zaangażować widza w opowieść. Nie wykluczam, że można było skondensować cały wątek w krótszym czasie ekranowym, ale to nie wybrzmiałoby tak jak teraz. Kluczem jest relacja Reachera z jego podopieczną, która stała się ofiarą Quinna. To prawdziwe serce odcinka i zarazem fundament sezonu. Dzięki temu jeszcze bardziej kibicujemy tytułowemu bohaterowi, aby doprowadził sprawy do końca. Dlatego mimo wszystko ten odcinek był ważny dla całego sezonu.

fot. materiały prasowe

Ten odcinek przypomina też, dlaczego agenci współpracujący z Reacherem wydają się zbyteczni. Są nudni i nieciekawi. Nie wnoszą do historii niczego interesującego, a  służą jedynie za pretekst, by twórcy mogli podjąć pewne decyzje fabularne. Nie wykluczam, że z czasem się to zmieni, bo cliffhanger obiecuje związane z nimi emocje.

Ciekawym pomysłem jest ciągłe budowanie relacji Reachera z synem jednego z antagonistów. Ten wątek wprowadzono nie tylko po to, by pokazać ludzką stronę Reachera, który pomaga chłopakowi zadbać o siebie. Czuję, że ta relacja odegra ważną rolę w jakimś kulminacyjnym momencie. Trudno powiedzieć, jaka to będzie scena, ale tego wrażenia nie mogę się pozbyć od początku serialu. 

Reacher daje przewidywalny, solidny, ale nadal dobry i potrzebny odcinek. Trudno narzekać na serial czy jego konwencję, bo daje widzom dokładnie to, co obiecywali twórcy. I to w bardzo satysfakcjonujący sposób.