Wiem, że wiele z was nie miało okazji obejrzeć naszego filmu i niestety prawdopodobnie nigdy tej okazji nie dostaniecie. Kiedy pierwszy raz usłyszałem o tym, że nasz film ma być "skasowany", jeszcze go nie widziałem. Myślałem wtedy to samo, co musieli myśleć wszyscy: to musiała być kupa złomu. A potem go zobaczyłem. I jest niesamowity. Bardzo zabawny, piękny wizualnie, uroczy, szczery i rezonujący emocjonalnie z oglądającym. Gdy pojawiły się napisy końcowe, myślałem sobie o tym, że miałem szczęście wziąć udział w czymś tak wyjątkowym. To szybko przerodziło się w frustrację i niezrozumienie. "To jest ten film, którego nie chcą wypuścić?" Jeśli chodzi o biznes w Hollywood, to nie wiem nic o niczym. Nawet jak film zbiera świetny oceny z pokazów (jak nasz), nie ma wcale gwarancji, że będzie hitem. I na koniec dnia osoby, które zapłaciły za ten film mogą z nim zrobić, co chcą. To nie znaczy, że musi mi się to podobać (nie podoba) albo muszę się z tym zgadzać. I nie oznacza to wcale, że film nie jest znakomity. Bylibyście z niego dumni - z filmu, który powinno się zobaczyć, ale tego nie zrobicie. Wiedzcie tylko, że wszystkie te lata ciężkiej pracy, poświęcenia i miłości, które włożyliście w ten film, są widoczne w każdej jego klatce.