fot. Max

Diuna: Proroctwo to serial osadzony w świecie stworzonym przez Franka Herberta i zaadaptowanym przez Denisa Villeneuve'a w dotychczasowych dwóch częściach, które ukazały się w kinie, a której druga z nich ukazała się na początku tego roku. Chociaż reżyser kinowych projektów pomagał przy tworzeniu serialu na tyle na ile mógł, to pojawiają się istotne różnice między dwiema produkcjami. Ta, która najbardziej rzuca się w oczy, to kategoria wiekowa serialu HBO. Mimo, że filmy nie stroniły od przemocy i halucynogennego działania przyprawy, to serial Alison Schapker podnosi poprzeczkę wyżej.

W przeciwieństwie do Pingwina, innej niedawnej produkcji HBO, która jest spin-offem kinowego Batmana, nie widać różnicy w języku, którym posługują się bohaterowie. W dialogach na próżno szukać przekleństw. Natomiast przemoc jest jeszcze bardziej obrazowa, głównie za sprawą postaci Travisa Fimmela, czyli Desmonda Harta. Jest on w stanie sprawić, że ofiara zacznie palić się żywcem od środka za pomocą tajemniczych umiejętności, o których na razie niewiele wiadomo. Serial porównywano jeszcze przed premierą do Gry o tron, a jedną z cech wspólnych jest znacznie większa ilość nagości na ekranie. Denis Villeneuve stronił od pokazywania tej strony świata Franka Herberta, natomiast serial HBO podobnie do legendarnej produkcji nie odwraca obiektywu od pełnej nagości i scen seksu. W serii pojawiają się też sceny zażywania narkotyku, który prawdopodobnie jest jakąś odmianą przyprawy z Arrakis.

Diuna: Proroctwo oficjalnie posiada kategorię wiekową TV-MA, czyli wyłącznie dla osób dorosłych.

Diuna: Proroctwo - zdjęcia z 2. odcinka

fot. Max

Zobacz także:

-

Spoilery

Diuna: Proroctwo: odcinek 2 - recenzja spoilerowa

-

Diuna: Proroctwo - te książki były inspiracją dla twórców serialu