W wieku 81 lat po ciężkiej chorobie zmarł w Warszawie Władysław Ślesicki, reżyser filmowy i scenarzysta. W latach 50. i 60. był jednym z czołowych twórców polskiego dokumentu. Widzowie zapamiętają go przede wszystkim jako twórcę ekranizacji powieści Henryka Sienkiewicza "W pustyni i w puszczy", nakręconej w 1973 roku.

Najważniejsze filmy w dorobku Władysława Ślesickiego to m.in. "Gdzie diabeł mówi dobranoc" (nakręcony 1956 roku wspólnie z Kazimierzem Karabaszem), "Wśród ludzi" (1960), "Płyną trawy" (1962), "Zanim opadną liście" (1964) czy "Rodzina człowiecza" (1966).

Władysław Ślesicki urodził się 5 stycznia 1927 roku. W czasie okupacji hitlerowskiej należał do Szarych Szeregów, był też żołnierzem AK. Po wojnie rozpoczął studia w Warszawie, a następnie w Łodzi. W 1955 roku ukończył Wydział Reżyserii w łódzkiej PWSFTViT, a po studiach zaczął pracować w Wytwórni Filmów Dokumentalnych w Warszawie. To tam realizawał swoje dokumenty, z których wiele było nagradzanych w kraju i za granicą. Filmy dokumentalne Ślesickiego ukazywały często ścisłe powiązanie człowieka z przyrodą jako jego naturalnym środowiskiem. Motyw ten powtarzał się również w obrazach fabularnych reżysera, m.in. "Śpiewach po rosie" i serialu telewizyjnym "Lato leśnych ludzi".

Jako reżyser filmów fabularnych zadebiutował w 1968 roku obrazem "Ruchome piaski". Jednak największą popularność przyniosła mu powstała

pięć lat później ekranizacja książki "W pustyni i w puszczy". Film obejrzało w Polsce aż 30 milionów widzów.

O filmach Ślesickiego pisano jako pełnych swoistej poezji, gdzie narracja podporządkowana jest emocjom.

Filmy Władysława Ślesickiego nagradzane były na licznych festiwalach zagranicznych, m.in. w Wenecji, gdzie zdobył Grand Prix i Złotego Lwa św. Marka, Cordobie, Buenos Aires, Bergamo, Guadalajarze, Oberhausen, Krakowie.

W 1969 roku otrzymał nagrodę indywidualną II stopnia Ministra Kultury i Sztuki, a w roku 1976 odznaczono go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W ubiegłym roku otrzymał Nagrodę Stowarzyszenia Filmowców Polskich za wybitny wkład w rozwój polskiej kinematografii.