Każdy, kto pisze o popularnym serialu AMC pt. Dochodzenie, podkreśla jego niepowtarzalną atmosferę, którą zawdzięczamy wielu elementom produkcji. Samo umiejscowienie akcji w deszczowym i ponurym Seattle uczyniło kryminalną fabułę bardzo niepokojącą, ale i zainspirowało twórców do pogłębienia oraz ujednolicenia klimatu. Specyficzny nastrój kreują m.in. zdjęcia, odznaczające się szaro-niebieskim filtrem i powolnym ruchem kamery, kostiumy (wyciągnięte swetry, znoszone kurtki skórzane) czy dyskretna elektroniczna muzyka. Czołówka serialu z jednej strony wprowadza widza w ten pieczołowicie stworzony świat, ale z drugiej zmusza go do pewnego dystansu.

Blisko trzydziestosekundowa sekwencja początkowa Dochodzenia składa się z nerwowo zmontowanych obrazów ukazujących jazdę głównej bohaterki, detektyw Linden, na miejsce zbrodni. Linden wyraźnie widzimy tylko w jednym ujęciu, w odbiciu samochodowego lusterka wstecznego, poza tym jej twarz i sylwetkę skrywa cień. Uwagę operatora bardziej skupiło otoczenie – ciemne ulice Seattle, krople deszczu na szybach, gra miejskich świateł. W obrazy te wpleciono kilka bardzo krótkich fragmentów scen (odpowiadających sezonowi), podkreślonych ambientowymi efektami dźwiękowymi. Te wtręty stanowią jedyny wprost niepokojący element czołówki, gdyż całość wydaje się dziwnie chłodna i obiektywna – przynajmniej w stosunku do całego serialu.

Główny motyw muzyczny, grany na gitarze elektrycznej, jest apatyczny i mało chwytliwy, choć trzeba powiedzieć, że dominujący w czołówce chłód ma swoje uzasadnienie i z biegiem rozwoju akcji zaczyna wywoływać coraz więcej emocji. Sekwencja początkowa zdaje się bowiem podkreślać rutynowość postępowania policji, a także, mówiąc filozoficznie, obiektywne zło. Im bliżej wyjaśnienia śledztwa, tym większy niepokój, czy para detektywów zdoła pokonać denerwująco prozaiczne przeszkody.

Wprawdzie czołówka Dochodzenia nie należy do porywających, ale dobrze pełni swoją funkcję. Bardziej efektownie natomiast prezentują się zakończenia odcinków, w których dochodzi do zwrotu akcji. Słyszymy wówczas motoryczną muzykę opartą na syntezatorowych współbrzmieniach rodem z utworów Angelo Badalamentiego, nadwornego kompozytora Davida Lyncha. To właśnie te fragmenty zostają z nami na długo po seansie.

Przenikliwa detektyw Sara Lund zaczęła swoje kolejne śledztwo. Trzeci sezon Forbrydelsen można oglądać w każdą środę o 21.20 w ale kino+.