Przedstawiamy zestawienie aktorek i aktorów młodego pokolenia, którzy w ostatnich latach zamieszali w kinie i telewizji swoimi brawurowymi występami. Czy wkrótce staną się topowymi gwiazdami? Część z nich już nimi jest, inni - z roli na rolę - pną się na szczyt. Przy każdym z osobna spróbuję wyjaśnić, dlaczego warto zwrócić na niego uwagę.

Joseph Gilgun

Aktor charyzmatyczny i charakterystyczny. Jeżeli choć raz zetkniecie się z jego szczerbatym uśmiechem, prawdopodobnie nie będziecie w stanie go zapomnieć. Rozpoczynał swoją karierę w brytyjskich serialach. W produkcji This Is England, zarówno w filmie pod tym tytułem, jak i w jego serialowych wariacjach, wcielał się w członka gangu skinheadów. Gang wypełniały mocne charaktery, wśród których grany przez Gilguna Rudy był jednym z najbardziej interesujących. Brytyjczyk fantastycznie oddał melancholię tlącą się w skorupie ulicznego twardziela. Gilgun stanął przed istotnym zadaniem aktorskim, kiedy dołączył do serialu Misfits w zamian za ubóstwianego przez fanów Roberta Sheehana. Rudy, nowy pracownik społeczny, posiadający zdolność rozszczepienia się na kilku sobowtórów o odmiennych charakterach, wniósł do szalonego serialu SF nową energię i dokonał niemożliwego - rozkochał w sobie nawet tych, którzy od początku spisywali go na straty. Wystąpił na drugim planie w brytyjskiej komedii Pride oraz w świetnym i takoż brytyjskim Harry Brown. Rola w amerykańskim Preacher może zwrócić uwagę amerykanów na tego aktora, a tym samym zapewnić mu występy w filmach ambitniejszych od marnego Łowcy czarownic.

Adam Driver

Jeszcze rok temu umiejscowienie tutaj Adama Drivera mogłoby zabrzmieć enigmatycznie. Dziś jest on powszechnie utożsamiony z sukcesorem Dartha Vadera, Kylo Renem. Zwrócę Waszą uwagę na inne jego występy. Przede wszystkim grał ukochanego postaci Leny Dunham w serialu HBO Girls. W tej roli objawił światu swoje neurotyczne oblicze, które wkrótce miało stać się jego znakiem rozpoznawczym. Jego bohater przebił tytułowe dziewczyny. W innych rolach możecie podziwiać Drivera na drugim planie w filmie Braci Cohen Inside Llewyn Davis albo w nowofalowej i niebanalnej komedii romantycznej What If. Jego główna i zarazem tytułowa rola w filmie Paterson okazała się objawieniem ubiegłego festiwalu w Cannes. To aktor rodem z kina niezależnego, wręcz stworzony to takich ról. Z tego powodu jego angaż w największym popkorniaku na tej planecie może i powinien dziwić. Niektórzy nazywają ten casting chybionym, ale przynajmniej według mnie odwaga popłaciła, a Kylo Ren okazał się najciekawszym punktem całego Star Wars: The Force Awakens.

Iwan Rheon

Kiedy fani Game of Thrones myśleli, że nikt nie może przebić bestialstwa rozpuszczonego Joffreya Baratheona, z odsieczą przybył Ramsay Bolton. Rheon wcielił się w postać, którą kochamy nienawidzić i nawet nie chcemy zrozumieć. Sadystę ogarniętego ambicjami zapanowania nad całą Północą, który prawdopodobnie nie respektuje jakichkolwiek świętości. Bolton co rusz udowadniał, że stać go na coraz więcej, a jego odtwórca zyskiwał na uwadze odbiorców, wreszcie dorównując rozpoznawalnością członkom oryginalnej obsady. Ja poznałem go w serialu Misfits, gdzie wcielał się w obdarzonego mocą niewidzialności, a przy tym (o ironio!) niepozornego i poczciwego Simona. Jego postać przeszła największą przemianę z całej obsady, ze wspomnianego mikrusa stając się kimś niezwykle odważnym i odpowiedzialnym. Wątek Iwana Rheona wyraźnie odstawał od reszty odcinkowej, czarnej komedii. Był dramatyczniejszy i brany bardziej na poważnie. Rheon mógł przesadzić i uczynić całą swoją historię nazbyt patetyczną, na szczęście dzielnie udźwignął swoje brzemię, co chyba najlepiej dowodzi jego aktorskiej intuicji.

Aggeliki Papoulia

Być może umieszczanie w tym zestawieniu aktorki, która już przekroczyła czterdziestkę, może kłócić się z jego ideą, ale spróbuję obronić ten wybór. Fakt, ile razy w ciągu życia Greczynki jedna kosmiczna kula okrążyła drugą, w kontekście jej aktorskiej kondycji nie ma najmniejszego znaczenia, a szczyt popularności może być dopiero przed nią. Papoulia należy do ulubionych aktorek Jorgosa Lantimosa. Wystąpiła w trzech jego filmach. W Kynodontas zagrała dziewczynę, którą rodzice od urodzenia separują od świata, kreując dla niej i jej rodzeństwa własną wizję rzeczywistości, zamkniętą w obrębie domu i ogrodu. Aktorka zagrała postać stającą przed punktem zwrotnym, budzącym skojarzenie z sytuacją bohatera The Truman Show, nie bała się oddać wizji ekscentrycznego reżysera, odsłaniając dużo więcej ponad swoje nagie ciało. W równie intrygującym obrazie tego samego reżysera, filmie Alpy, kreacja Papoulii jest równie intrygująca i wielopoziomowa. Lantimos nie zapomniał o swojej rodaczce w anglojęzycznym The Lobster z Colinem Farrellem i Rachel Weisz, obsadzając ją w roli pensjonarki surrealistycznego hotelu, gdzie odbywa się akcja filmu. Jej rola, chociaż miniaturowa, nie pozwala o sobie zapomnieć.

Amy Schumer

Amy Schumer zawodowo (może również hobbystycznie) zajmuje się łamaniem stereotypów. Do bólu dziewczęca blondynka, która jest świetnym, zapełniającym pełne sale fanów komikiem. Kobieta o obfitych kształtach, a przy tym hiperseksualna i wręcz wyuzdana, która nie tyle nie wstydzi się swojego ciała, co kocha je i czyni z niego swój atut. Do niedawna znana była przede wszystkim fanom stand-upu. Dziś, po roli w komedii Trainwreck, stała się ulubienicą amerykańskiej widowni, publicznie deklarującą przyjaźń z Jennifer Lawrence. Starym wielbicielom w swoim filmie nie pokazała nic ponad przeniesienie co bardziej popularnych anegdot znanych z monologów Schumer na wielki ekran. Dla szerszej publiczności oraz grona krytyków (statuetka za rolę komediową w Critics' Choice Awards) okazała się komediowym objawieniem. Na fali popularności Schumer możemy być pewni wysypu kolejnych komedii z jej udziałem. Jest komikiem rodzaju „kochasz lub nienawidzisz”. Jako że osobiście zaliczam się do tych, którzy ją kochają, liczę, że dobierając kolejne role, Schumer wykaże się rozsądkiem i ostrożnością.