Keigo Higashino jest w Polsce znany wyłącznie wielbicielom kultury japońskiej jako twórca książek od lat z sukcesami adaptowanymi jako filmy lub seriale. Przeważnie są to powieści kryminalne, z mocno osadzonym wątkiem detektywa rozwiązującego sprawę w drobiazgowo opisanym kontekście społecznym. Czasem jednak sięga do innych gatunków i ナミヤ雑貨店の奇蹟 są jednym z takich eksperymentów, gdzie tajemnica zostaje przesunięta z poszukiwania mordercy na niezwykłe zjawisko zakrzywienia czasu.

Trójka młodych mężczyzn trafia do opuszczonego sklepu Namiya w poszukiwaniu kryjówki na noc. Właśnie dokonali bliżej nieokreślonej kradzieży, ale do świtu potrzebują spędzić czas w ukryciu. Przekonani o swoim bezpieczeństwie odkrywają, że przez roletę wpada list, w którym młoda dziewczyna prosi o radę w poważnej sprawie. Chłopcy z początku dla zabawy odpisują bez większego zaangażowania, ale z czasem odkrywają, że coś się nie zgadza. Na dodatek w sklepie ich komórki nie mają zasięgu i pokazują nieprawidłową godzinę – ale tylko, gdy sklep jest zamknięty. Odkrywają, że listy pochodzą z przeszłości, długo zanim którykolwiek z nich się urodził, a adresowane są do byłego właściciela sklepu, który z dobrego serca doradzał ludziom w ich rozterkach. I tak oto poznajemy historie ludzi, którzy potrzebowali rady z ciężkich chwilach, obiektywnego podejścia do decyzji, jaką muszą podjąć, przygniecionych życiem, ale w momencie wrzucania listu pełnych nadziei na lepszą przyszłość.

Autor nie skupia się jedynie na chłopcach odpisujących na listy, pokazuje również historie z przeszłości, ludzi, którzy byli autorami próśb o radę. Miesza sceny z przeszłości i teraźniejszości, każe im współgrać i przeplatać się, sygnalizować sieć połączeń między bohaterami, wzbudza zainteresowanie kolejnymi powiązaniami. I chociaż nie wszystkie historie kończą się szczęśliwie, nie wszyscy autorzy listów znajdują odpowiedź na dręczące ich pytania ani rozwiązania problemów, to z lektury wynosi się optymistyczną wizję, w której każde życie przynosi innym pewną wartość. Może jest to nieco naiwny obraz rzeczywistości w tej książce, ale nie jest on na szczęście zbyt natarczywy i okazjonalne przyprawianie go ciemniejszą stroną życia poprawia nieco balans.

Cuda za rogiem to książka dająca posmak egzotyki Kraju Kwitnącej Wiśni, ale jednocześnie pokazująca przyziemny obraz życia jego mieszkańców. Drobny element fantastyki, służy nie tylko jako narzędzie fabularne, ale pokazuje też, jak na przestrzeni trzydziestu lat społeczeństwo japońskie unowocześniło się, zostając jednocześnie w głębi duszy niezmiennym. Listy sprzed trzydziestu lat poruszają tematy, które dziś są równie aktualne jak niegdyś i zmiana kontynentu również niezbyt szkodzi ich aktualności.