„Carrie” żyje

Stephen King już od pierwszej swojej powieści nie pozostawiał wątpliwości, że to jemu należy się tron w królestwie horroru. Choć dziś sam mówi, że Carrie jest książką, której najbardziej nie lubi, to wciąż pozostaje ona klasyką gatunku. Historia młodej panienki White to opowieść o wyrzutku społecznym, w szkole dręczonym przez koleżanki, a w domu - przez matkę będącą religijną fanatyczką. Jako że snuje ją Stephen King, wszystko to przyprawione jest szczyptą wątków nadprzyrodzonych - główna bohaterka okazuje się mieć zdolności telekinetyczne.

Powieść adaptowano już kilkukrotnie, jak zwykle raz z większą, raz z mniejszą wiernością w stosunku do pierwowzoru. Najsłynniejszy obraz na podstawie książki to film Briana De Palmy z 1976 roku z Sissy Spacek w roli tytułowej. Dziś uznaje się go za jeden z najlepszych horrorów tamtej dekady i mówi, że jest lepszy od powieści (przyznał to m.in. sam King!). Niemniej nawet perfekcyjna adaptacja nie zdoła powstrzymać Hollywood przed stworzeniem kolejnej.

W 2002 roku na antenie stacji NBC zadebiutowała więc kolejna ekranowa Carrie White. Choć stworzona na potrzeby telewizji, a więc ze znacznie mniejszym budżetem, była dużo bardziej widowiskowa (aczkolwiek efekty były niestety bardzo tandetne). Udało się w niej w końcu pokazać spalenie całego miasteczka tak, jak to było opisane w książce. Na to 26 lat wcześniej nie mógł sobie pozwolić Brian De Palma.

Carrie z 2002 roku była nieco wierniejsza oryginałowi (podobna sytuacja jak z kubrickowskim Lśnieniem i późniejszą adaptacją telewizyjną). Scenarzyści zadbali nawet o futurospekcje, na jakich bazuje powieść. King opisywał bowiem historię Carrie, wrzucając w jej środek wycinki z gazet opowiadających o wielkiej katastrofie, która jeszcze się nie wydarzyła, a akcja dopiero zmierzała w jej kierunku. W telewizyjnym filmie NBC osią fabuły jest zaś policyjne przesłuchanie, w którym to Sue Snell opowiada stróżom prawa o ostatnich zajściach. Widzowie zaś poznają Carrie w formie retrospekcji...

...dopóki nie okazuje się, że ona żyje! Zakończenie drastycznie zmieniono, czyniąc je bardziej otwartym. NBC planowało bowiem z Carrie uczynić serial telewizyjny. Po wydarzeniach z balu maturalnego White i Snell wyjeżdżają na Florydę, z dala od swoich rodzin i przyjaciół. Tytułowa postać miała być swego rodzaju antybohaterką - w końcu trudno byłoby zapomnieć o masowym morderstwie z pilota. Niemniej Carrie przez kolejne odcinki miała się rehabilitować i pomagać innym młodym ludziom z telekinetycznymi zdolnościami. Właśnie to miało być główną osią serialu.

Ostatecznie jednak do produkcji czegokolwiek poza pilotem nie doszło, a Carrie zwykło się nazywać po prostu telewizyjnym filmem. Powody tej decyzji nie są powszechnie znane, ale prawdopodobnie nie spotkano się z wystarczająco dużym entuzjazmem ze strony widzów.

Choć serialu nie zrealizowano, jego koncept wykorzystano przy innej produkcji - Haven. Serial stacji SyFy jest duchowym następcą Carrie. To również produkcja oparta na prozie Stephena Kinga i tam także główna bohaterka pomaga osobom z nadprzyrodzonymi mocami. Co ciekawe, zarówno w Carrie, jak i "Colorado Kid" mowy o czymś takim nie było...