Jerzy Stuhr to postać, o której można śmiało powiedzieć, że to aktor wybitny. Człowiek z wieloma rolami na koncie, który występuje od lat 70. ubiegłego wieku. I ta liczba jest kluczowa, bo właśnie dziś kończy 70 lat. Piękny wiek, bogata kariera i kultowe pozycje, dzięki którym stał się częścią popkultury. W artykule przybliżę Wam moim zdaniem jego najciekawsze role.

Osiołek

Wiem, że przy takim aktorze dziwnie jest zaczynać od dubbingu, ale w przypadku Jerzego Stuhra nie można inaczej. To właśnie rolą Osiołka z serii Shrek podbił serca widzów w każdym wieku. Duża w tym rola kultowych tekstów stworzonych w polskim dubbingu, ale bez Jerzego Stuhra to nie byłoby to samo. To on stał się duszą nie tylko Osiołka, ale całej tej serii.

Mushu

Mało kto pamięta,że Jerzy Stuhr przed Osiołkiem ze Shreka już pokazał się ze znakomitej strony w dubbingu. Pamiętacie Mulan z 1998 roku? To właśnie tam był głosem sympatycznego smoka Mushu. I choć głos ten sam, duch zupełnie inny. Animacja pokazała, że czuje się on wyśmienicie w dubbingu. Odnoszę wrażenie, że tutaj dopiero się rozkręcał, by w Shreku pokazać coś więcej.

Gargamel

Jak zapewne wielu z Was, ja także nie lubię aktorskich filmów z dubbingiem. Jednak zdarzyło mi się obejrzeć film The Smurfs, gdzie Jerzy Stuhr wcielił się w Gargamela. Jego głos zaskakująco dobrze pasuje do postaci złego czarownika granego przez Hanka Azarię. Nie jest to może ten sam poziom co Shrek i Mushu, ale pierwszy raz miałem tak, że aktorski film z dubbingiem był lepszy właśnie dzięki dubbingu. Dzięki Stuhrowi.

Maks Paradys

Ta rola to też formalność w tego typu zestawieniach, bo w końcu to obok Osiołka jego najbradziej kultowa kreacja. Seksmisja to klasyka polskiej komedii, o której można pisać referaty, jak dobrze bawi, jak świetnie wciąga i jak zawsze dobrze się to ogląda. Nie da się ukryć, że w dużej mierze jest to zasługa głównego duetu aktorów, który nadał całości charakter.

Zygmunt Sawicki

Dla Jerzego Stuhra film Duże zwierzę był nie lada wyzwaniem. Nie tylko świetnie zagrał główną rolę pokazując swoją wszechstronność. Także wyreżyserował i zajął się opracowaniem scenariusza, który wiele lat wcześniej został napisany przez samego Krzysztofa Kieślowskiego. Jak sam Stuhr wspomina, był to film poetycki, więc to taki gatunek, gdzie to od aktora tak naprawdę zależy większość efektu danego dzieła. Pokazał, jak to zrobić dobrze.