„Sierpień w hrabstwie Osage” DVD: Pokolenia – recenzja

August: Osage County już w pierwszej scenie pokazuje nam jakim będzie obrazem – bardzo osobistym i realistycznym dramatem z nutką czarnej komedii. Autor scenariusza (pierwotnie, wielokrotnie nagradzanej sztuki teatralnej) Tracy Letts nigdy nie ukrywał, że ta historia posiada wiele autobiograficznych elementów, co tylko potwierdza bijąca z ekranu naturalność i autentyczność. "Życie jest bardzo długie" - cytuje T.S. Elliota senior rodu Westonów na krótko przed tym, zanim popełnia samobójstwo. Co go do tego skłoniło? Być może uzależniona od leków i chora na raka żona albo rozczarowanie potomstwem lub może po prostu miał już dość. Główną motywacją wydaje się jednak fakt, że pewne tradycje i zwyczaje będą musiały być po jego śmierci zachowane, że rozszarpana przez upływ czasu rodzina będzie musiała zjednoczyć się by uczcić jego pamięć.

Zjeżdża się więc na pogrzeb i stypę plejada osobowości. W centrum wszystkiego jest wdowa po zmarłym, Violet Weston, narkomanka w depresji, której ataki nerwowego załamania nie są obce. Okiełznać próbują ją trzy córki, kobiety nie mogące się od siebie różnić już bardziej, choć każda odziedziczyła coś po szalonej matce. Mężczyźni robią co mogą by dotrzymać kroku bohaterkom, ale od lat nie robią tego na trzeźwo. Stroniącym od używek grozi za to separacja lub wielkie rozczarowanie. Przygląda się temu wszystkiemu Jean, wnuczka Violet, wyjątkowo bezstresowo wychowywana nastolatka, która chyba jest tak naprawdę jedyną nadzieją tego rodu na zobaczenie lepszego i względnie normalnego jutra.

Zobacz zwiastun filmu:

August: Osage County to bardzo kameralny obraz, którego świat przedstawiony i znakomity klimat opiera się na starym i niezadbanym rodzinnym domu oraz niedającym spokoju upale. Jest więc nieco klaustrofobicznie, a atmosfera wzajemnej niechęci coraz bardziej daje o sobie znać. Wszyscy więc szybko zapominają o zachowywaniu pozorów, a i rozpoczyna się festiwal szczerości i skrywanych dekady tajemnic. Ponad dwudziestominutowa sekwencja wspólnego obiadu to prawdziwy majstersztyk. Chemia pomiędzy Meryl Streep i Julia Roberts jest tak niesamowita, że można się zastanawiać, dlaczego nie spotkały się na ekranie dużo, dużo wcześniej. Wyróżniają się one na tle rewelacyjnie dobranej obsady, a wzruszający Chris Cooper i rozdarta Julianne Nicholson dostarczają kreacji niemal równie fantastycznych.

Obraz rodziny Westonów, choć dość ekstremalny, został napisany i zagrany bardzo wiarygodnie. Oczywistą przesadą byłoby porównywanie tych bohaterów do nas samych i naszych najbliższych, ale znaleźć tu można wiele elementów familijnych relacji, które znamy aż za dobrze. Można by o poszczególnych postaciach i scenach w filmie Wellsa pisać używając słów "absurd", "groteska", "komedia", "horror". Ale czy prawdziwe rodzinne życie nie jest między innymi mieszanką właśnie tychże pojęć? August: Osage County to przede wszystkim wybuchowa mieszanka bohaterów, wśród których każdy znajdzie cząstkę siebie i choćby dlatego jest to film warty uwagi.