NASA/ESA/CSA/F. Wang (Uniwersytet Arizony)/J. DePasquale (STScI)

Teleskop Webba w tym tygodniu szaleje: po fotografiach przedstawiających Mgławicę Oriona i obserwacjach Saturna JWST tym razem przesłał na Ziemię nowe zdjęcie ukazujące najwcześniejsze w historii badań naukowych włókno kosmicznej sieci. Astronomowie od dawna przypuszczają, że w obrębie wszechświata istnieje gigantyczna "pajęczyna" - miliardy galaktyk wydają się "nawleczone" wzdłuż jej ścian, które są połączone falami gazowych przepływów. Sama kosmiczna sieć jest trudna do uchwycenia, lecz w jej identyfikacji pomagają kwazary, galaktyki z aktywnymi, supermasywnymi czarnymi dziurami, których otoczenie emituje ogromne ilości światła, większe nawet niż ich macierzysta galaktyka. 

A artykule opublikowanym dziś w The Astrophysical Journal Letters naukowcy skupieni w ramach projektu ASPIRE przedstawiają wyniki swoich badań. Dzięki Webbowi mogli oni odkryć najwcześniejsze i zarazem najstarsze włókno kosmicznej sieci - w jego skład wchodzi 10 galaktyk istniejących zaledwie 830 mln lat po Wielkim Wybuchu. Sama struktura rozciąga się na niewyobrażalnej długości 3 mln lat świetlnych, a rolę jej swoistej "kotwicy" pełni kwazar J0305-3150 widoczny na zdjęciu w środku gromady trzech okręgów ulokowanych z prawej strony fotografii. Spójrzcie sami:

Teleskop Webba - najwcześniejsze włókno kosmicznej sieci [NOWE ZDJĘCIE]

Źródło: NASA/ESA/CSA/F. Wang (Uniwersytet Arizony)/J. DePasquale (STScI)

Astronomowie zakładają, że ukazana na zdjęciu nić kosmicznej pajęczyny z czasem wyewoluuje w niezwykle masywną gromadę galaktyk. Członek zespołu ASPIRE, Xiaohui Fan z Uniwersytetu Arizony, tak komentuje odkrycie:

Jak dużo mogły pożreć najstarsze z czarnych dziur?

Na tym jednak nie koniec. Członkowie zespołu ASPIRE analizowali także właściwości 8 kwazarów w młodym wszechświecie. Naukowcy potwierdzili, że badane przez nich czarne dziury - istniejące mniej niż miliard lat po Wielkim Wybuchu - mają masę od 600 mln do 2 mld mas Słońca. To odkrycie jest zaskakujące: badacze nie są w stanie jednoznacznie stwierdzić jak to możliwe, by czarne dziury na tym etapie istnienia wszechświata mogły tak szybko urosnąć. Jak ocenia Feige Wang z Uniwersytetu Arizony:

Jakby tego było mało, zespół ASPIRE przedstawił najlepsze jak dotychczas dowody na to, że niszczycielska siła czarnych dziur idzie w parze z ich mocą tworzenia nowych światów. Pożerając materię te kosmiczne monstra doprowadzają przy okazji do powstawania "wiatrów" materii, które sięgają daleko poza jądro galaktyki, ostatecznie przyczyniając się do tworzenia nowych gwiazd bądź regulując tempo tego procesu. Jak stwierdza Jinyi Yang z Uniwersytetu Arizony:

Zobacz także:

-

Teleskop Webba zrobił swoje pierwsze zdjęcia Saturna! Czeka je obróbka, ale już teraz są urzekające

-

Starship - huk, ryk i ściana ognia. Rakieta SpaceX w widowiskowym teście statycznym