Nekromantik

Jorg Buttgereit funduje propozycję dla fanów wyjątkowo mocnych wrażeń. Nekromantik portretuje, jak już sam tytuł wskazuje zjawisko nekrofilii. Mimo że brzmi groźnie, film dzisiaj nie robi już aż takiego wrażenia jak kiedyś. Dzisiejszego widza razić może wyjątkowo tandetna realizacja, pretekstowy scenariusz i gra aktorska, której właściwie nie ma. Film Buttgereita warto potraktować w rodzaju pewnego zjawiska, które pojawiło się na kinowym firmamencie i dziś budzi grozę samym tytułem. Nihilistyczny klimat, kiczowata muzyka prosto z minionej epoki i kontrowersyjny wydźwięk historii, budują aurę dzieła.

Only Lovers Left Alive

Połączenie Jima Jarmuscha i horroru nie mogło się udać. A jednak, kultowy twórca amerykańskiej sceny niezależnej, pokazał, że czuje również tą nietypową dla siebie estetykę. W efekcie powstał jeden z najbardziej unikatowych filmów nurtu wampirycznego, który korzysta z klasycznej ikonografii, przenosząc ją na grunt współczesnej estetyki (krwiste lody i wampiry jako zmęczeni życiem dekadenci z pewnością robiły wrażenie). Strzałem w dziesiątkę okazał się także wybór Toma Hiddlestona i Tildy Swinton na parę głównych bohaterów. Swoim powolnym, jakby sennym sposobem życia dostosowanym do powolnego tempa filmu i pulsującej muzyki, wprawiali w nieco narkotyczny klimat otępienia, sprawiając, że film Jarmuscha dostawał się niemal pod skórę, wibrując i ciągnąc w daleką podróż w nieznane.

Horns

Premierę Rogów poprzedzała bardzo ciekawa kampania reklamowa. Wszak miał być to film, w którym po raz pierwszy Daniel Radcliffe, zwany przez wielu wciąż Harrym Potterem, pokaże zupełnie inną twarz. Oczekiwania wobec filmu wzrosły więc bardzo wysoko. Sama historia, oparta na powieści napisanej przez Joe Hilla (syna Stephena Kinga) podzieliła widzów wyjątkowo mocno. Oprócz tradycyjnych podziałów z cyklu „w książce było inaczej”, wielu widzom nie spodobała się również szczególnie kampowa i absurdalna otoczka filmu. Historia młodego chłopaka Ig'a, który po szczególnie mocnej imprezie budzi się z rogami na czole, pełna jest niecodziennych scen i humoru. Razem z Igiem i jego rogami tropimy mordercę jego dziewczyny. O morderstwo to został oskarżony zresztą sam Ig. Aby oczyścić się z zarzutów, przyjdzie mu się zmierzyć z wieloma dziwnymi sytuacjami. W filmie oprócz groteskowego humoru, nie brak na szczęście również pewnej dozy subtelności w portretowaniu uczucia łączącego Iga z dziewczyną. Malownicze plenery, ciepła kolorystyka filtrów, bardzo mocno kontrastują ze światem, w którym budzi się uzbrojony w rogi Ig. To niecodzienne połączenie widzom dużo emocji, a sam film dołączył do grona właśnie tych niesłusznie skazanych na zapomnienie.

The Loved Ones

Twórcy z Antypodów od kilku lat sukcesywnie udowadniają nam, że świat powinien o nich pamiętać. Liczne arcyciekawe fabuły, nieszablonowe historie, udowodniły, że reżyserzy z tego odległego zakątku świata, potrafią tworzyć historie szalenie oryginalne. Jedną z takich właśnie historii jest film Seana Byrne'a opowiadający o zamkniętej w sobie Loli, która postanowiła na szkolny bal zaprosić przystojnego Brenta. Gdy chłopak jej odmawia, nastolatka postanawia przygotować swój własny bal, na którym krwawo pomści tą zniewagę...Dużo w tym filmie jest z kultowej Carrie, poczynając od rysu fabularnego, a kończąc na samej analizie lęków i obsesji jakie towarzyszą w okresie dorastania. Film nie patyczkuje się z widzem. Dużo tu brutalności, czarnego humoru i bardzo realistycznych scen przemocy. Nieco skrzywiona miłość, jako patologiczne uczucie daje tutaj popalić. Jeżeli nie straszne wam filmy, w których z ciałem człowieka dzieją się rożne dziwne rzeczy, to Lola zapewni wam dużo rozrywki na wieczór.

Upiór w operze

Kolejna klasyczna historia miłosna na tej liście. Tym razem wyjątkowo nieszczęśliwa, wszak sprawa dotyczy Erika - przerażającego monstrum straszącego w piwnicach paryskiej opery, które zakochuje się w głównej śpiewaczce przybytku Christine. Ta niecodzienna para, przeżyje ze sobą makabryczne chwile, podczas których Erik będzie a to przerażał, a to budził nasze współczucie. Film był wielkim hitem epoki kina niemego. Doczekał się wielu przeróbek, w tym jednej z samym Gerardem Butlerem w roli Upiora, jednakże żadna z nich nie doścignęła poziomem historii nakręconej w latach dwudziestych. Dziś jest to z pewnością jedna z najbardziej tragicznych historii miłosnych w świecie horroru.