Pozłacany wiek przypomina mi książki Jane Austen w najlepszy możliwy sposób. 1. odcinek serialu twórcy kultowego Downton Abbey wciąga widza do nowojorskiej śmietanki towarzyskiej i nie wypuszcza za żadne skarby.
Pozłacany wiek to serial Juliana Fellowesa, twórcy hitu Downton Abbey. Akcja rozgrywa się w tytułowym okresie historycznym, w którym miały miejsce ogromne przemiany gospodarcze. W tle możemy zobaczyć między innymi prężny rozwój kolei. Ale głównym zainteresowaniem produkcji są stare i nowe pieniądze - mamy więc zestawione ze sobą dumne rodziny z wieloletnimi fortunami i świeżych graczy, którzy próbują się dostać do nowojorskiej śmietanki towarzyskiej, do tej pory zarezerwowanej tylko dla wybranych.
Fot. HBO GO
I trzeba przyznać, że serial wciąga już od pierwszych minut. To głównie zasługa bardzo dobrze zarysowanych bohaterów i odgrywających ich aktorów. Od początku obchodzi nas, co się z nimi stanie. Widzimy Marian Brook (w tej roli Louisa Jacobson) i już mamy ochotę jej kibicować, bo wzbudza ogromną sympatię. To samo tyczy się wszystkich pozostałych postaci - każdy ma tu wyraźną osobowość, charyzmę i zrozumiałe dla widza motywy. Obojętnie, czy chodzi o ambitną panią Russell, która zrobi wszystko, by dostać się do strzeżonej elity, czy o jej konkurentkę, Agnes van Rhijn, która uparcie wierzy w stare zasady. I choć obserwujemy losy ludzi, którzy mają odmienne interesy, wciąż możemy w jakiś sposób zrozumieć obie strony. Nie jest tak łatwo wybrać jedną stronę konfliktu, wskazać protagonistę i antagonistę, odróżnić czarne od białego. I to czyni Pozłacany wiek naprawdę fascynującą produkcją. Serial pokazuje nam ludzi z krwi i kości, budzi mieszane uczucia i od czasu do czasu każe spojrzeć na bohatera z innej perspektywy.
Serial przypomina mi książki Jane Austen. Mamy tu przedstawione interesujące tło historyczne i świat, w którym od zawsze obowiązywały bardzo sztywne i konkretne zasady społeczne. Poznawanie ich jest czymś fascynującym dla współczesnego widza - nagle to, czy samemu wnosisz bagaż do domu, jest niezwykle ważną kwestią, którą trzeba koniecznie omówić, by nie narazić się na wstyd. Do tego nakreślone w 1. odcinku kobiece bohaterki są różnorodne i silne jak na swoje czasy. Choć czasem są skrępowane przez obowiązujące normy, to wciąż mają ambicje i marzenia. I wykorzystują dostępne im środki, by je spełnić. Naprawdę przyjemnie ogląda się tak przedstawione kobiety - w różnym wieku i o różnym kolorze skóry. Trzeba zaznaczyć, że dobrze ukazano także problem rasizmu, który przyjmuje subtelniejszą formę. Czasem współczesne tytuły próbują trochę zbyt dosadnie wprowadzić pewne tematy społeczne, przez co wychodzą nienaturalnie. W tym wypadku czarnoskóra postać jest przedstawiona naprawdę ciekawie. Nie służy tylko po to, by po prostu działać gdzieś w tle, ewentualnie skupić uwagę na jakimś poważnym problemie. Nie, Peggy Scott została napisana bardzo dobrze i jest pełnoprawną bohaterką, która ma ogromny potencjał.
Kolejną mocną stroną serialu jest oprawa wizualna. Mamy piękne i wystawne sale balowe czy kolorowe i różnorodne kostiumy. To po prostu uczta dla oczu! Na Pozłacany wiek ażchce się patrzeć. Produkcja w tym wypadku odrobinę przywodzi na myśl Emmę. Czasem, gdy bohaterowie wychodzą na nowojorskie ulice, mamy do czynienia z szarością i zgaszonymi barwami, a gdy kamera przenosi się do salonów elit, widzowie znów mogą cieszyć się nasyconymi kolorami i przepychem. Przedstawione stroje robią też genialną robotę, by przemienić postać ze smutnej, cierpiącej w żałobie kobiety w tryskającą życiem młodą pannę. Nic nie wydaje się tu przypadkowe. Jeśli dla kogoś istotną kwestią jest właśnie wygląd i takie detale, to zdecydowanie polecam tę pozycję!
Pozłacany wiek zaczął się naprawdę solidnie i postawił wysoko poprzeczkę. 1. odcinek zarysował nam interesujące konflikty i pierwsze sympatie. Główne role odgrywają rosnące w siłę biznesy i bohaterowie, którzy nie rozumieją panujących w tym świecie zasad. Nie ma nawet jednego aktora, na którego mogłabym ponarzekać. Choć początki zwykle bywają dość mozolne i próbują, jak najszybciej nakreślić sytuację na ekranie, to w tym przypadku od razu zostało narzucone konkretne tempo. Pozostaje czekać, czy reszta sezonu będzie równie wciągająca.