„Ptaki nocy” – przednolanowska adaptacja komiksu

New Gotham City zostało opuszczone przez swojego strażnika, Mrocznego Rycerza, po tym jak Joker pozbawił go małżonki zwanej Catwoman. Miasto jednak wciąż potrzebuje kogoś, kto oczywiści je z występku i korupcji. Z pomocą przychodzą tytułowe Ptaki nocy, zespół kolejnej generacji superbohaterów. W jego skład wchodzą Helena "Huntress" Wayne (córka Batmana i Catwoman) oraz Barbara "Oracle" Gordon, niegdyś chroniąca Gotham jako Batgirl. W pilocie do duetu dołącza Dinah Redmond - młoda dziewczyna, której również przeznaczona jest ścieżka superbohaterki; szybko okazuje się bowiem, że jej prawdziwym nazwiskiem jest Lance, a biologiczną matką Black Canary. W walce ze złem wspomagają ich także detektyw Jesse Reese i Alfred Pennyworth, kamerdyner i odwieczny doradca rodu Wayne’ów.

Fabuła serialu bazuje na komiksie pod tym samym tytułem, choć twórcy bardzo swobodnie potraktowali pierwowzór, zmieniając nieco skład Ptaków, a także kreśląc zupełnie własne pomysły na fabuły poszczególnych odcinków. Birds of Prey, podobnie jak emitowane w tym czasie Smallville, podejmowało temat tzw. metaludzi, czyli osób z nadludzkimi zdolnościami. Helena Kyle, tak jak młody Clark Kent, w każdym odcinku rozprawiała się z kolejnymi złoczyńcami (czasem też poprzez pokazanie im ścieżki dobra).

Choć podążamy za plecami raczej mało znanych bohaterek, serial jest mocno osadzony w uniwersum DC. Każda z postaci jest w jakiś sposób powiązana ze sztandarowymi postaciami z komiksu. Za jeden z najmocniejszych punktów serialu (a było ich, trzeba przyznać, raczej niewiele) należy uznać wybór głównego antagonisty. Szyki Ptakom nocy miesza bowiem sama dr Harleen Quinzel. Co ciekawe, dziewczynę Jokera miała początkowo zagrać Sherylin Fenn, która ostatecznie została zastąpiona przez Mię Sarę. W wydaniu DVD umieszczono nawet wczesną wersję pilota, gdzie w roli czarnego charakteru mamy właśnie gwiazdę Miasteczka Twin Peaks.

W retrospekcjach na chwilę pojawiają się także Batman i Joker. Kto wie, czy gdyby nie zakończenie serialu po trzynastu odcinkach, w przyszłości nie zobaczylibyśmy któregoś z nich. Byłoby warto szczególnie w przypadku tego drugiego, bo psychopatycznemu klaunowi głosu udzielił, podobnie jak w wielu adaptacjach Batmana, Mark Hamill.

Z drugiej strony trudno za Ptakami nocy tęsknić, bo serial mimo emisji w 2002-2003 swoją estetyką przypominał raczej lata 90. Bohaterki nosiły kiczowate kostiumy, sceny akcji były pełne tandetnego CGI, a odcinki zwykle wieńczyły poprockowe piosenki. Twórcy serialu stacji The WB pragnęli stworzyć serial nieco mroczniejszy niż Smallville i starali się naśladować filmy o Batmanie w reżyserii Tima Burtona. Ostatecznie Ptakom nocy bliżej jednak było do sequeli Joela Schumachera.